Prezentacja książki Uładzimiera Arłova – zdjęcia

Spotkanie z białoruskim pisarzem, poetą i historykiem oraz prezentacja książki „Porucznik Piatrowicz i chorąży Duch”.

Wspólnie z Fundacją Kamunikat.org zaprosiliśmy na spotkanie, które odbyło się w piątek, 29 kwietnia 2022 r., o godz. 18:00, w Spodkach Podlaskiego Instytutu Kultury w Białymstoku przy ul. św. Rocha 14.

Ta i inne Pana publikacje, zarówno z dziedziny prozy, jak i poezji, są wspaniałym przykładem niezależnej literatury Białoruskiej. – napisał Marszałek Województwa Podlaskiego – Artur Kosicki.

Książka „Porucznik Piatrowicz i chorąży Duch” była wydana w 2021 roku w wersji dwujęzycznej przez Warsztaty Kultury w Lublinie. Niezwykłość tej książki – jak piszą wydawcy – polega na jej różnorodności i jednorodności zarazem. Te ballady, których akcja rozgrywa się na przestrzeni wieków, przez które przewija się cała plejada postaci historycznych i współczesnych, od kata w rodzinnym Połocku autora, przez renesansowych artystów z Padwy, Casanovy, po współczesnych poetów ukraińskich, łączy osoba autora – poety i historyka, podróżnika i archeologa własnej duszy. Niemal reportażowy weryzm łączy się z oniryzmem, liryzm przeplata się z ironią i sarkazmem, poczucie humoru często przełamuje się z poczuciem tragizmu. Czytając „Porucznika Piatrowicza i chorążego Ducha” odbywamy fantastyczną i fascynującą podróż po historii i współczesności.

Uładzimier Alaksiejewicz Arłov (biał. Уладзімер Аляксеевіч Арлоў, ur. w Połocku) – białoruski historyk i poeta, wiceprzewodniczący Białoruskiego PEN-Clubu. Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym Połocku podjął studia na Wydziale Historii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego. Pracował jako nauczyciel historii w szkołach białoruskich. Swoje pierwsze poezje drukował w czasopismach studenckich, m.in. „Błakitny lichtar” («Блакітны ліхтар», Nowopołock) i „Miławica” («Мілавіца», Mińsk). Od 1976 do 1986 zatrudniony jako redaktor gazety „Chimik” («Хімік»). W 1986 przystąpił do Związku Pisarzy Białoruskiej SRR. Od 1988 współpracował z wydawnictwem „Mastackaja litaratura” («Мастацкая літаратура»). W tym samym roku zaangażował się w działalność polityczną wstępując do Białoruskiego Frontu Ludowego, występując jednocześnie z KPZR. Od 1992 pozostawał członkiem Sejmu BFL. W 1997 nawiązał współpracę z redakcją „Krynicy” («Крыніца»). Jest laureatem nagrody literackiej im. Franciszka Bahuszewicza przyznawanej przez Białoruski PEN-Club. 26 marca 2010 został uhonorowany nagrodą Europejski Poeta Wolności.