24 czerwca Jan Leończuk – poeta, prozaik, działacz kultury – świętuje swoje 70. urodziny.
Mówią o nim „przyjaciel poetów” i „poetycki mentor”. Przez wiele lat kierował największą w województwie podlaskim instytucją edukującą i promującą czytelnictwo: Książnicą Podlaską. Można śmiało powiedzieć, że niczym człowiek renesansu skupiał wokół siebie osoby o różnych wrażliwościach, nie tylko literackich, ale też dziennikarskich czy plastycznych. W swoich salonach gościł artystów, animatorów i społeczników. Związany był również z naszą instytucją. W WDK i WOAK wydał cztery tomy swojej poezji: „Biała sukienka”, (WDK 1985); „Dwa opowiadania” (WDK 1987); „Pieśni z karnawału” (WOAK 1991) oaz „Zapisane” (WOAK 1992).
Jubilatowi życzymy wszystkiego najlepszego, a w ramach przypomnienia zamieszczamy mały fragment jego twórczości:
37.
pochylone w nas domy
liszaj starości
rdzawe kubki pragnienia
wypitej młodości
pejzaże wyblakłe
jelenie spłoszone
cwałują jeszcze
ochwacone konie
rdza porasta wargi
trwożliwą modlitwą
spływają marzenia
milczące kamienie
z tomiku „Pieśni z karnawału”
Jan Leończuk – ur. 24 czerwca 1950 w Łubnikach (woj. podlaskie). Polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował w „Kontrastach” w 1970 r. Jego utwory drukowały m.in. „Poezja”, „Literatura”, „Tygodnik Kulturalny”. Jego prace przetłumaczono na angielski, francuski, arabski, białoruski, ukraiński oraz czeski. W 1998 roku został dyrektorem Książnicy Podlaskiej, największej biblioteki w północno-wschodniej Polsce. (za: Wikipedia)