Treść strony

Stężały czas – Helena Ostaszewsk

Redakcja
Kazimierz Słomiński
Korekta
Irena Grabowiecka
Zdjęcie na okładce
Irena Grabowiecka
Opracowanie komputerowe
Adam i Jakub Ostaszewscy
Wydawca
WOAK w Białymstoku (2004)
Druk
Podlaska Spółdzielnia Produkcyjno-Handlowo-Usługowa w Białymstoku
il. str. 177 format 15×20,5

Kamień
mchem zapisany.
Świerki
z węzłami lat,
wyrąb
z pieczęcią czasu
i …
ja, z sakiewką myśli
uzbieranych w drodze.

Gdy ją otwieram,
sypie się czas.
Stężały czas.

Stężały czas to kolejny tom prozy Heleny Ostaszewskiej. Jej wspomnienia obejmują tym razem trudny okres dzieciństwa, dorastania i początków dorosłego życia, na który nakładają się tragiczne lata wielkiego kryzysu, a potem okupacji sowieckiej i niemieckiej. U schyłku życia, kiedy obróciło się koło historii, a w kraju znowu pojawia się widmo bezrobocia i głodu, autorka sięga do dawnych zdarzeń, często trudnych i bolesnych. Daje własne świadectwo czasom już minionym, ale jeszcze zbyt świeżym, by to, co w nich było nieludzkie, zostało do końca odkłamane.
Autobigrafizm i historyzm – obok niewątpliwie niepowtarzalnego stylu narracji – stanowią charakterystyczna cechę tych opowiadań.

(Z posłowia „Stężały czas” – Kazimierza Słomińskiego)