Projekt okładki
Jarosław T. Dzierniejko
Ilustracje
Małgorzata Masłowiecka
Opracowanie
Barbara Popławska
Wydawca
WOAK w Białymstoku (2008)
Druk i oprawa
Drukarnia Komplet Druk w Białymstoku
ul. Branickiego 19
il. str. 132 format 14,5×20,5
Kontakt z autorką:
j-myslinska@wp.pl
Z ogromną przyjemnością oddajemy do rąk Czytelników wznowienie debiutanckiego tomiku wierszy logopedycznych i ortograficznych dla dzieci „Wierszobajki Mateuszka”, autorstwa Joanny Myślińskiej, które cieszą się ogromnym zainteresowaniem i zyskały tak wiele przychylnych recenzji. Autorką ilustracji tomiku jest Małgorzata Masłowiecka.
Na okładce: komputerowe prace dzieci z Przedszkola Samorządowego Integracyjnego Nr 58 w Białymstoku wykonane pod kierunkiem Iwony Mojsak
JOANNA MYŚLIŃSKA, laureatka licznych konkursów poetyckich i literackich. Kilkakrotna finalistka Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego dla Dzieci i Młodzieży Gimnazjalnej w Słupsku (1999-2003). Stypendystka Fundacji Jolanty i Aleksandra Kwaśniewskich „Porozumienie Bez Barier” (Warszawa 2002), Stowarzyszenia Edukacji Kulturalnej WIDOK (Białystok 2005), Marszałka Województwa Podlaskiego (2006). Jej wiersze ukazały się m.in. w „Antologii poezji religijnej” (Nowy Sącz 2005), obok tak uznanych autorów jak ks. J. Twardowski, W. Chotomska, J. Kulmowa, J. Papuzińska. Urodziła się 1 września 1987 roku w Białymstoku, tu mieszka, aktualnie studiuje politologię na Wydziale Zarządzania Politechniki Białostockiej i… tworzy. Tworzy z myślą o dzieciach, zwłaszcza tych z wadami wymowy. Jej wiersze stały się ciekawym materiałem dydaktycznym, pomocnym nie tylko w pracy logopedycznej, ale także w nauce ortografii, czy inscenizacji teatralnej. Pisanie dla najmłodszych daje jej wielką satysfakcję. I, jak sama mówi, jest przekonana, że bawiąc, uczy dzieci świadomego obcowania z językiem polskim. Wiersze poetki spotkały się z przyjaznym przyjęciem, nie tylko najmłodszych i ich rodziców, ale także osób, które na co dzień pracują z dziećmi w różnym wieku – doświadczonych polonistów, pedagogów, logopedów, a nawet… psychologów. Świadczą o tym liczne pozytywne opinie, jakie ukazały się wraz z pierwszym wydaniem „Wierszobajek”.
OPINIE, RECENZJE
„W roku 2004 ukazał się debiutancki tomik wierszy dla dzieci autorstwa 17-letniej wówczas Joanny Myślińskiej, zatytułowany „Wierszobajki Mateuszka: wiersze logopedyczne i ortograficzne”. Byłam, i nadal jestem, pod wrażeniem tych wierszy, dowcipnych, czasem kapryśnych, a czasem humorystycznych, wywołujących zawsze uśmiech na twarzy czytelnika. To dojrzała poezja tak młodziutkiej poetki, zamyka myśl trafną pointą, czy też metaforą, odległym skojarzeniem, czasem zamyśleniem i zadumą. Wiersze, wierszyki Joanny to zabawne spojrzenie na zwierzęta, owady, ptaki, barwy łąki i cienie lasu. Wiersze te to krótkie opowiastki, bajeczki adresowane do dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym; pouczają i bawią, zachwycają pomysłowością i trafnym konceptem. Te poetyckie figliki bliskie są zamysłom L.J. Kerna. Inteligentny dowcip, wprawne pióro Joasi jest godne zauważenia. To niespotykana twórczość, pełna ekspresji. Tropy stylistyczne w poezji Joasi podkreślają intensywne oddziaływania wzajemne słów, które bawią np. zaskakującą trudnością ortograficzną i stylistyczną. Efekty maksymalizują plastyczność obrazu wiersza, a każdy niemalże z nich może stanowić oddzielną, atrakcyjną scenkę dramową. Twórczość Joasi to subiektywne spojrzenie na świat, ale jakże dojrzałe, trafne i z poczuciem swoistego humoru. Jest ona trafnym obserwatorem, podpatruje i podgląda świat mądrymi, subtelnymi oczyma. Podziwiam zdolności literackie Joasi Myślińskiej”.
dr Zofia Redlarska,
adiunkt Wydziału Pedagogiki i Psychologii
Uniwersytet w Białymstoku
„Wiersze Joasi Myślińskiej zachwycają swoją prostotą, ale też wielką dojrzałością, wrażliwością bogactwem uczuć. Stanowią doskonały materiał wykorzystywany w pracy z dziećmi i młodzieżą uzdolnioną podczas zajęć z treningu twórczego myślenia i rozwoju osobowości. Ich treść, intensywne zabarwienie emocjonalne i mądrość jaką niosą w swym przesłaniu, doskonałą ekspresję wyrażania uczuć, kreatywność i pomy-słowość dzieci. Wzbudzają pozytywną postawę wobec świata i ludzi, rozwijają fantazję i wyobraźnię. Pełne humoru treści wzbudzają w dzie-ciach optymizm, ale uczą też właściwego postępowania, adekwatnych sposobów reagowania i oceniania zachowań innych osób, a także ich konsekwencji. Przedstawione przez dzieci historyjki w oparciu o wiersze Joasi uczą współpracy, współdziałania, właściwego rozwiązywania konfliktów, wyrażania swoich uczuć i emocji, ćwiczą koncentracje uwagi, umiejętność skupiania się; a dla dzieci nadmiernie wrażliwych, z zani-żonym poczuciem własnej wartości są doskonałym sposobem na odreagowanie napięć, redukcję nadmiernego niepokoju emocjonalnego. Zawarta w wierszach różnorodność trudnych ortograficznie wyrazów utrwala ich poprawny zapis, a także wpływa korzystnie na doskonalenie właściwego procesu pisania dzieci i młodzieży”.
dr Katarzyna Kaczyńska, psycholog
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 2
„… debiut poetycki Joanny Myślińskiej (…) z uroczym zdjęciem braciszka — małego adresata i bohatera utworów — zachwyca dojrzałością warsztatu. Inteligentne, dowcipne, dobrze skonstruowane rymowanki wpisują się w najlepsze tradycje literatury dla dzieci: utwory Jana Brzechwy, Juliana Tuwima, Wandy Chotomskiej. Walorem tych uroczych wierszy jest subtelny humor. Joasia wprowadza nas w czarodziejski świat zaludniony niezwykłymi mieszkańcami(…). Ich historie to znakomicie opowiedziane anegdoty z dowcipną puentą na końcu. Bawiąc, uczą nie tylko dzieci w wieku Mateuszka. Także dorosły czytelnik zachwyci się ich prostotą, zamyśli nad ludzkimi przywarami alegorycznych bohaterów. Nauczyciele jak i logopedzi odnajdą w zbiorze sporo wdzięcznego materiału do pracy, bowiem polszczyzna pod piórem Joasi „szeleści” i „zgrzyta”, jest fonetycznie bogata i urozmaicona. Może posłużyć jako pomoc w pracy nad doskonaleniem dykcji i w terapii wad wymowy. (…) utwory Joanny Myślińskiej to w pewnym sensie minidramaty. Opowiedziane w nich historie dają się bez trudu przełożyć na krótkie inscenizacje…”
Anna E. Morawska
nauczycielka języka polskiego
VII Liceum Ogólnokształcące w Białymstoku
„Zbiorek wierszy logopedycznych i ortograficznych „Wierszobajki Mateuszka” Joanny Myślińskiej stanowi przykład dziecięcej twórczości i fantazji, poetyckiego obrazowania, śmiałych eksperymentów z językiem polskim i świadomego wykorzystania jego warstwy fonetycznej. Młoda poetka bawi się słowami, zestawia homonimiczne cząstki i wykorzystuje obrazowanie pobudzające wyobraźnię dziecięcą. Zamieszczone teksty, odwołując się do świata bajek, ujęte są w prostą formę, mają uporządkowany rytm i strukturę sprzyjającą łatwemu opanowaniu pamięciowemu przez dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym. Wiersze mogą stanowić materiał do ćwiczeń logopedycznych, dykcyjnych, zabaw w teatr czy rozwijać myślenie twórcze…”.
Krystyna Grabowska, dyrektor
CEN w Białymstoku
„… Autorka podpatrując i nazywając to, co nas otacza dobiera odpowiednie głoski i łączy je w słowa (wyrazy), których wymawianie może utrwalać poprawne artykułowanie. Teksty poszczególnych wierszy nasycone są mnogością takich literek, które dla ponad 30% dzieci w wieku przedszkolnym sprawiają wiele kłopotu w ich wymawianiu. To jest też wartością tego tomiku, że mogą być z pożytkiem wykorzystywane przez rodziców, nauczycieli, a nawet logopedów…”
dr Antoni Balejko, logopeda
Uniwersytet w Białymstoku
„… Polecam ten zbiorek nie tylko logopedom, pedagogom, terapeutom, ale również instruktorom teatralnym i nauczycielom prowadzącym koła teatralne w szkołach i przedszkolach. Przez wiele lat prowadziłam takie zajęcia i musiałam szukać nowych tekstów do ćwiczeń dykcji w literaturze dziecięcej. Teraz wystarczy sięgnąć po „Wierszobajki Mateuszka”.
Bożena Krystosiak, logopeda
SP Nr 11 w Białymstoku
SKRZYDŁO WAŻKI
Skrzydełko ważki ma odleżyny
– pilnie potrzebne listki kruszyny,
które, skąpane w deszczu i w miodzie,
przywrócą ważce sny o urodzie,
kiedy to jeszcze, nie tak ponura,
szybować mogła niemalże w chmurach
wplatając tęczę w przejrzyste skrzydła
JESIENNY SEN KOTKA
Kiedy deszczyk będzie mżyć,
wtedy kotek zacznie śnić:
o parówkach, o myszeczkach
i o miskach pełnych mleczka.
Kiedy deszczyk będzie padać,
kot kalosze zacznie wkładać
i wybierze się w podróże
przez kałuże małe, duże.
Kiedy deszczyk z nieba siąpi,
kotek myszce nie ustąpi,
nie pozwoli sera zjeść,
„odejdź myszko” – powie – „cześć”.