IV Konferencja Ruchu Teatrów Amatorskich WeNa. Edukacja. Inspiracja. Praktyka
Kolejny raz przekonaliśmy się, że teatr jest niewyczerpanym źródłem tematów do rozmów, dyskusji i rozważań.
Udowodnili to uczestnicy konferencji dotyczącej amatorskiego ruchu teatralnego, którzy spotkali się w Uniwersyteckim Centrum Kultury w Białymstoku. IV Konferencja Ruchu Teatrów Amatorskich WeNa. Edukacja. Inspiracja. Praktyka za punkt wyjścia przyjęła twórczą resocjalizację. Uczestnicy obrad zastanawiali się, czy teatr amatorski jest pomocny w procesie resocjalizacji i czy może pełnić funkcję interwencyjną. Dzielono się doświadczeniami dotyczącymi organizowania i przeżywania procesu twórczego w różnych przestrzeniach resocjalizacyjnych.
Konferencję otworzyła nasza dyrektor, Agnieszka Jabłońska:
Bardzo dziękuję, że zachcieli Państwo odpowiedzieć na nasze zaproszenie i wziąć udział w dzisiejszej konferencji – powiedziała. – Temat dzisiejszego spotkania – twórcza resocjalizacja i rola teatru w tym procesie – jest trudny, ale jednocześnie niezmiernie ważny. Jestem przekonana, że po dzisiejszych prezentacjach, wykładach, po dyskusji wyjdą Państwo z wieloma refleksjami i przemyśleniami. Być może również – z inspiracjami.
Uczestników obrad przywitała również Emilia Wyszkowska, koordynatorka WeNy. Cieszę się, że po raz kolejny udało nam się zorganizować konferencję dotyczącą amatorskiego ruchu teatralnego – powiedziała. – Mam nadzieje, że konferencja spełni Państwa oczekiwania, będzie inspirująca i dostarczy nam wielu tematów do twórczych działań, rozmów i spotkań.
Wykład inauguracyjny wygłosił prof. dr hab. Marek Konopczyński, który przybliżył zebranym koncepcję twórczej resocjalizacji. W swoim wystąpieniu podkreślił, że teatr jest niezwykle skuteczny w przemianie tożsamości osób, które znalazły się w kryzysie wywołanym różnymi czynnikami: rodzinnymi, społecznymi itp. Podziękował też za zorganizowanie debaty, bardzo w jego ocenie potrzebnej.
Następnie głos zabrał Sławomir Moczydłowski, który w referacie Praca wychowawcza realizowana w oparciu o koncepcję twórczej resocjalizacji opowiedział o efektach, jakie przynosi ta metoda w pracy z podopiecznymi ośrodka w Goniądzu.
Kolejny referat wygłosił dr hab. Paweł Chomczyk, który skupił się na zagadnieniu możliwości budowania twórczego potencjału w przestrzeni teatralnej. Dr hab. Krzysztof Sawicki opowiedział natomiast, jak wygląda nauczanie twórczej resocjalizacji na Uniwersytecie w Białymstoku.
Uczestnicy konferencji obejrzeli też film Kochana nasza klaso w reżyserii Dariusza Szady-Borzyszkowskiego. Wysłuchali komentarza twórcy, który opowiedział o pracy nad filmem i skorzystali z możliwości zadania mu pytań.
Ważną częścią konferencji była prezentacja teatrów amatorskich podczas sesji posterowej. Zgłoszone zespoły teatralne przygotowały informacje na temat swojej działalności, tworząc rodzaj twórczej wizytówki. Umożliwiło to nawiązanie kontaktów i wymianę doświadczeń, dało też szansę na współpracę w przyszłości.
Konferencję zakończył panel dyskusyjny pod hasłem Teatr. Twórczość. Resocjalizacja. Podczas rozmowy paneliści odnieśli się m.in. do pytań uczestników. Zadawane były w oryginalny sposób. Przez cały dzień, kiedy toczyły się obrady, słuchacze mogli wrzucać zapisane na kartkach pytania do walizki stojącej na korytarzu. Pytania te padły podczas panelu i pokazały, jak różne doświadczenia mają uczestnicy konferencji.
Wygłoszone referaty wywołały żywą dyskusję uczestników, którzy często odnosili się do własnej praktyki i możliwości działania. Dzielili się dobrymi praktykami, spierali i dyskutowali. Był to na pewno czas twórczy i inspirujący. A kolejna konferencja już w przyszłym roku!
Fot. M. Adamski / PIK w Białymstoku
